Misschien ook een idee om hen gemotiveerd te krijgen: het inzetten van cultuurspecialist (in eigen taal) die de groep mee kan nemen in het benadrukken van het belang van goede scholing (bijv., toekomstige positie arbeidsmarkt etc.).

Heb in het verleden bij GlobalTalk gewerkt en weet dat zij goede cultuurspecialisten in dienst hebben die diverse workshops verzorgen (en ook wel open staan voor vragen op maat). Meeste gemeenten hebben overigens al een samenwerking met GlobalTalk, dus wellicht een kleine stap om dit aan hen te vragen. Hier kun je er meer over lezen: https://www.globaltalk.nl/dienst/cultuurdiensten/

Succes met de kwestie en hoor graag of het gelukt is!

Misschien kunnen deze isk jongeren die moeilijk voor school te motiveren zijn, opgehaald worden door vrijwilligers en hun handen uit de mouwen steken bij meerbomennu.nl. of een buitenwerk dag van bijv landschap erfgoed Utrecht. Daar zijn altijd mensen nodig en hebben ze een niet talige maar nuttige dagbesteding, en kan trauma dempend werken misschien, in de natuur. Of helpen bij een festival.

Afhankelijk van het werk- en denkniveau maar ook vaardigheden vanuit het land van herkomst, de klant inzicht geven in de mogelijkheden bij lokale werkbedrijven of organisaties. Als een eerste stap vanuit een intrinsieke motivatie, dan kijken of een praktijkverklaring halen mogelijk is. Dit kan in eigen tempo, bij een werkgever met als doel voldoende certificaten te behalen zodat een MBO niveau 1 behaald is. We weten niet hoe mensen zich dan ontwikkeld hebben en hierin verder willen? Via de Praktijkroute kan ook een MBO 2 worden behaald. Wellicht werkt dit advies in jouw praktijk? Informatie te verkrijgen bij een ROC en SBB.

Hallo Linda

Als voogd en jeugdbeschermer van st, Nidos hebben wij natuurlijk ook vaak te maken met deze vraagstukken, hoe krijgen wij jongeren die niet gewend zijn door omstandigheden in het land van herkomst gemotiveerd om naar school te gaan. In de praktijk blijkt dat hier geen standaard oplossing voor is. Jongeren die in Nederland aankomen zijn in eerste instantie gebaat bij rust op een veilige woonplek, vervolgens is contactherstel met familie van belang en uiteindelijk is het opstarten van school aan de orde. Jongere die de rust nog niet gevonden hebben of mogelijk met trauma's kampen zijn met hele andere dingen bezig dan school.

Als jeugdbeschermer probeer ik bij de jongeren na te gaan hoe zag jouw schoolgang er in het land van herkomst eruit, hoeveel jaar onderwijs heb je gehad en hoe zag dat eruit. Dan krijg je terug dat door de oorlog in het land er simpelweg geen school meer was en dat de situatie onveilig was om naar buiten te gaan en dat zij al op vroege leeftijd werden ingezet om een bijdrage te leveren voor het gezinsinkomen. Dus echt in een overlevingsstand zitten.

Die overlevingstand zie je nog steeds terug op het moment dat ze hier zijn, motiverende gesprekken met jongeren leveren maar beperkte winst op, De Nidos medewerkers zoeken het contact met de ouders , proberen te achterhalen, wat is het familieplan en hoe kunnen wij jullie hierbij helpen. Daar valt school ook onder en ouders zullen vanuit het land van herkomst hun kind blijven moeten stimuleren om Nederlands te te leren want als de gezinshereniging een feit is dat zal hun kind ingezet worden als tolk.

Ik weet dit is nog geen antwoord op je vraag omdat er geen algemene regel hierin te zien is, Het blijft maatwerk, het blijft motiveren, het blijft cultuur- sensitief aansluiten en dat allemaal om te voorkomen dat zij straks óók met een proces-verbaal /boete rondlopen wat mogelijk weer gevolgen heeft.

Ik weet, vanuit mijn professionele netwerk dat er ook allerlei nieuwe initiatieven zijn waarbij gekeken gaat worden of het huidige ISK onderwijs nog wel aansluit bij de behoefte van de huidige nieuwe instroom.

Voor de alleenstaande minderjarigen geldt dat zij allemaal een voogd/jeugdbeschermer hebben, zoek contact en trek hier samen in op. Het is een proces van de lange adem.

Iedereen die hier zit en meeleest kan mij bellen over deze materie op 06 53656415

Door de vele reizen die ik samen met mijn man Antoine gemaakt heb, leerde ik hoe de mensen door verschillende oorzaken hun gevoelens weten te verbergen en soms tegenovergesteld gedrag laten zien. Zo kunnen mensen die getraumatiseerd zijn soms anderen afwijzen terwijl ze diep vanbinnen hunkeren naar aandacht, liefde en contact. Door creatieve tools kan ik nu mensen uitlokken tot een dieper gesprek over hun gevoel vanbinnen. Op 24 juni heb ik weer een dag georganiseerd voor meisjes/vrouwen die innerlijk herstel nodig hebben. VAN HARTE WELKOM met wie wil! Graag zelf een tolk meenemen! Meer informatie: www.vrijevlinder.net

Hoi

Zelf heb ik geen advies maar ik kwam laatst in aanraking met Andy Oppong van Lokaalnul.nl
Ik zou zeker een op hun site kijken en contact met hun opnemen.

Succes,
Janneke

Hoi Linda,

Binnen onze gemeente (nog) geen AMV's . Las laatst op de website van Pharos wel goede informatie hierover.
Misschien dat je daar een kijkje kan nemen, mocht je dat nog niet gedaan hebben.

Verder ben ik van mening dat het maatwerk is, iedere jongere is weer anders met zijn eigen rugzak vol ervaringen en in sommige gevallen, trauma's. Er dient vanuit alle netwerkpartners om de jongere heen, goed samengewerkt te worden. Hij staat centraal en moet goed helder hebben wat het doel is, maar dat is vast niets nieuws. Succes met je zoektocht. Lees graag mee!

Hoi Linda,

ik heb helaas geen antwoord maar lees graag mee. Een aanvullende situatie die ik nog zou willen toevoegen is de wachtlijsten die er soms zijn om in te stromen en die een belemmering zijn om überhaupt te kunnen starten op een school.